Ο Άγιος Παντελεήμονας ήταν διαπρεπής ιατρός των πρώτων βυζαντινών χρόνων που καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Νικομήδειας της Μικράς Ασίας. Διετέλεσε ιατρός της αυλής του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού και εξειδικευόταν στην οφθαλμολογία, την ψυχιατρική και τη νευρολογία, τρεις ειδικότητες που συχνά συνδυάζονταν μαζί εκείνη την εποχή. Αρχικά ονομαζόταν Παντολέων αλλά όταν εκχριστιανίστηκε μετονομάστηκε σε Παντελεήμονα. Ασκούσε συχνά «ανάργυρη ιατρική», δηλαδή παρείχε δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες, ενώ όταν η οικογενειακή περιουσία περιήλθε στην κατοχή του την ξόδεψε για να βοηθήσει πολλούς φτωχούς. Ελεούσε του πάντες όπως εξηγεί και το όνομα Παντελεήμων γι’ αυτό και παρέμεινε διαμέσου των αιώνων χαρακτηριστική η φράση «κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα. Φονεύτηκε το 305 μ.Χ. και ως αιτία πιστεύεται πως ήταν ο φθόνος κάποιων ομότεχνών του για την κοινωφελή του δράση.
Πηγή: Πλατρίτης Κ. (2013). Ψυχοθεραπευτικές πρακτικές από την Αρχαιότητα στο κατώφλι του 20ου αιώνα. Αρχείο Κυπριακού Ινστιτούτου Ψυχοθεραπείας
